بررسی نقش سایبر تروریسم در انواع روزنامه نگاری موجود(از نظر کارشناسان)

ترکیب تروریسم مدرن و سنتی می تواند منجر به ایجاد یک نیروی مخرب موثر در جهان شود که اینترنت این ارتباطات ناشناخته و تاثیر گذار را ایجاد می کند. فضا و محیط سیاسی اینترنت کاربرد متفاوتی در حوزه سایبر تروریسم داشته واز کاربرد آن در رسانه های سنتی بسیار متفاوت است و در واقع باید نحوه به کار گیری اینترنت از سوی گروهها برای ایجاد این تعارضات بررسی شود. سایبر تروریسم حملاتی است که بر پایه کامپیوتر شکل می گیرند و در صدد است تا با ایجاد رعب و وحشت و اعمال زور در جامعه و حکومت، به اهداف سیاسی، مذهبی و ایدئولوژیکی خود دست یابد .این تعارضات حول محور دانش و استفاده از قدرت نرم می چرخد و تاثیر تکنولوژیهای اطلاعاتی بر تعارضات وجنگهای سیاسی را نمی توان نادیده گرفت. اینترنت به عنوان شبکه ای جهانی و بدون فرمانروایی مرکزی مشخصاتی چون آزادی دسترسی به اطلاعات، ناشناس ماندن و .. را داراست و در حقیقت اینترنت دیگر فقط یک وسیله نیست بلکه به مکانی بدل شده است که تروریستها نیز به قابلیت های آن پی برده اند. این پژوهش در صدد است تا چگونگی بهره مندی سایبر تروریستها از انواع روزنامه نگاری موجود وهمچنین نقش رسانه ها در ظهور و بروز سایبر تروریسم را بررسی کرده، به تعریف جامعی از این نوع تروریسم دست یابدو... در این پژوهش صاحبنظران و متخصصان فعال در حوزه تروریسم و سایبر تروریسم، کارشناسان فعال در حوزه روزنامه نگاری بویژه روزنامه های تخصصی حوزه itو کارشناسانی از اداره کل جرایم رایانه ایی پلیس به عنوان جامعه آماری تحقیق در نظر گرفته شده و از نمودارهای توصیفی و استنباطی و نرم افزار spssبرای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.نتایج حاصل از تحلیل اطلاعات پرسشنامه ها نشان می دهد که گرچه تفکر سایبر تروریسم می تواند به مدد رسانه و از جمله روزنامه نگاری سایبر و رادیو تلویزیونی خود را به جامعه هدف معرفی کند و از این ابزار برای یارگیری و کسب شهرت بهره گیرد ولی ابزارهایی چون روزنامه نگاری سایبر و... نمی توانند به عنوان ابزار گسترش اقدامات تروریستی از طریق اینترنت محسوب شوند. همچنین، بر اساس این نتایج هنوز اجماعی درباره معنای دقیق سایبر تروریسم وجود ندارد. نتایج نشان می دهد، رشد اینترنت و قابلیتهای روز افزون آن در ظهور سایبر تروریسم نقش دارد و تروریستهای سنتی نیز به سمت استفاده از ابزار سایبر روآورده و برای ایجاد وحشت و گرفتن قربانی روش های جدیدی را آزمون می کنند که این امر می تواند به مرور زمان منجر به حذف تروریسم فیزیکی(سنتی) شود.براساس این نتایج قوانین پیشگیرانه برای سایبر تروریسم باید با تروریسم سنتی متفاوت باشد. همچنین گرچه سایبر تروریسم و مصداق های آن قطعا در صورت گسترش زندگی روزمره شهروندان را مختل خواهند کرد و مبارزه با مختل کنندگان این فضا ضرورتیست اجتناب نا پذیر اما نباید مبارزه با سایبر تروریسم را با محدود سازی آزادی های فردی اشتباه گرفت. نتایج نشان می دهد که بین اقدامات سرکوب گرانه حکومتها وگرایش به سمت این نوع از تروریسم رابطه وجود دارد.